KİTAP İNCELEMELERİ

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

14 ŞUBAT DEMİŞKEN...

Yine Günlerden 14 Şubat . Açık konuşacağım nedir bu 14 Şubat ?  Nereden geliyor? İlk çağda zina eden iki genci koruyan bir papazın öldürülmesinden sonra onu anmak için kutlanan gün. Toplumumuz günden güne sekülerleşmeye devam etmekte ve gençlik, daha da indirgeyelim "Müslüman Gençlik" bundan ileri derecede etkilenmekte, hiç derdimiz yok mu? Derdi olmayan Müslüman genç olur mu? Kudüs, Doğu Türkistan, Arakan, daha nice zulüm gören Müslüman beldeler... Dili, ırkı, mezhebi ne olursa olsun "Müslüman ve insan" olmaları daha önemli nokta olmalı bizim için. Kudüs'ü kendi davası bilmeyen, Ümmetin derdiyle dertlenmeyen bir gençten ne bekleyebiliriz ki! Müslümanlar için bunları yerine kafelerde nargile içmek daha cazip oldu artık.  Başka bir yönüyle bakalım olaya; Sevgi senenin sadece bir günü mü olur? "İman etmedikçe cennete giremezsiniz, Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız" diyen bir Peygamber'in ümmeti olarak bunu ne kadar yaşıy...
Devamı=)

BAKIŞ AŞISI

     Bir laftır herkesin diline dolanmış son zamanlarda, “Şu illetin aşısı bulunsa da kurtulsak”. Evet, küresel olarak karşı karşıya olduğumuz bu hastalığın aşıyla geçip geçmeyeceği muamma, zaten bizim ihtisasımız değil, üstünde konuşmaya pek de gerek yok o yüzden, biliyoruz ki “lafla peynir gemisi yürümez”.       Peki bu hastalıktan daha kötü bir salgınla savaşıyoruz insanlığın doğuşundan beri, işin kötü yanı kimse de farkında değil bunun. Ne diye düşündük, söyleyeyim; “Sıradan olmak, sürüden olmak”, yani bir bakış açısına sahip olamamak.       Herkesin düşündüğünü düşünüyoruz, herkesin yaptığını yapıyoruz. O kadar ritüel hale gelmiş ki bu, yapmaktan da öteye geçip bunu yaptırıyoruz. Bu da bizim haliyle olduğumuz yerde saymamıza neden oluyor. Sonra da ilerleyememekten yakınıyoruz, bilelim ki herkesleşen gelişemez, farklılaşamaz.       Ne yapacağız o halde? Soracağız, sorgulayacağız, öğreneceğiz, hep aynı yerde d...
Devamı=)

KORONA BİZDEN NE ALDI? BİZE NE VERDİ?

Sene başında Çin’de çıkan COVİD-19 yani korona görüldüğü  günden beri hayatımızı değiştirdi, kurulu dünya düzenini alt-üst etti, eskisi gibi gezip dolaşamaz olduk, kimseyle tokalaşamayacak hale geldik. Belki de böyle olması gerekti kim bilebilir! Evlerimize tıkıldık kaldık, ne yapacağımızı bilemiyoruz artık. Vefatları, hastaları es geçmek mümkün değil küresel bir pandemiye yakalandık ve çok yüksek  sayılarla karşı karşıyayız çünkü. Onları bir kenara koyarsak şunu anladık, aslında hiçbir şey değiliz, Yaradan’ın “Eşref-i Mahluk” olarak nitelediği insan; kendini çok büyük gördü, her şey kendine ait zannetti, öldürmeye, yakmaya, yıkmaya o kadar alıştı ki kendini kaybetti. Bizleri herkesten uzaklaştıran, yoğun bakım ünitelerine, ilaçlara, solunum cihazlarına bağlı kılan, bizleri öldüren o virüs değil bence. Nasıl mı gelin anlatayım: bizleri bu hale sokan Suriye’de daha ölüm nedir bilmeyeceği yaşta ölüme alışan, kolunu bacağını kaybeden çocuğun ahıdır. Bizleri bu hale ...
Devamı=)